Het zijn geen cijfers om met een lekker gevoel de winterstop in te gaan: elf wedstrijden gespeeld, drie punten. De eerste competitiehelft was voor SPV’81, hekkensluiter in de vierde klasse B, vooral een opeenstapeling van teleurstellingen.
“We missen de geluksfactor”, reageert trainer Gert Alblas. “We hadden zeven, acht punten meer kunnen en ook moeten halen. We zijn geen wedstrijd weggespeeld. We hebben vier wedstrijden met 2-1 verloren, maar die hadden we ook met dezelfde cijfers kunnen winnen. Het ligt in deze vierde klasse heel erg dicht tegen elkaar, alleen zitten wij steeds aan de verkeerde kant van de score.”
Alblas (64) bood een jaar geleden zijn diensten aan bij de dorpsclub. Na de scheiding met Raymond Lantinga ging SPV graag op het aanbod van de oud-trainer in. Alblas was eerder in Polsbroek trainer van 1989 tot en met 1993. “Natuurlijk speelde dat mee”, zegt Alblas. “Het was een geweldige tijd. SPV is knus, gezellig, warm. De eenheid was groot. In de winter nam een speler die bij de plaatselijke supermarkt werkte een paar blikken erwtensoep mee naar de club. We trainden en tien minuten voor tijd gingen die jongens nog even door en ik gooide de erwtensoep in de pan.”
Hoewel het 25 jaar geleden is dat hij vertrok heeft Alblas altijd een band gehouden met SPV. “Ik zie nu nog heel veel dezelfde gezichten, alleen is iedereen wat ouder geworden. De spelers van toen hebben kinderen gekregen van wie ik er een aantal bij het eerste onder mijn hoede heb.”
Met Alblas aan het roer ging het snel beter met SPV vorig seizoen. “Ik ben op 1 februari begonnen en we hebben nog tien punten gehaald. Dat was wel belangrijk voor het moreel. Het plezier moest terug en dat gaat sneller als je ook resultaten haalt.”
Dit seizoen heeft SPV de lijn, die was ingezet, echter niet kunnen doortrekken. “We hebben nog maar één keer gewonnen, tegen Bodegraven, en dat is voor iedereen een tegenvaller. We mogen dan een kleine club met een krappe selectie zijn, we willen wel graag goede resultaten halen.”
Hij kent de verhalen van het verdedigende voetbal van SPV. Onder Alblas zoekt Sportvereniging Polsbroek Vlist echter snel de aanval. “We scoorden moeilijk. Als je de bal verovert achter de middenlijn moet je nog zestig meter naar het doel van de tegenstander, dus zijn we eerder druk gaan zetten.”
Maar zoals met iedere verandering kost die aanpassing tijd. “Er staat opeens geen medespeler meer achter je. Je moet met veel meer durf en lef spelen”, aldus Alblas, die over de vooruitgang van zijn ploeg op tactisch gebied wél tevreden is.
De beloning in resultaten bleef echter uit. Alblas: “De ploeg is jong – het gros is twintig jaar of jonger – en krap. Twee blessures vangen wij niet zo maar op.” Toch heeft hij goede hoop dat hij met SPV in 2019 van de laatste plaats kan komen. “Wij zijn echt niet minder dan Moordrecht, Moerkapelle, Rijnstreek, Bodegraven en Sportief.”