Nadat ze vorig seizoen goed aan de competitie begonnen en er net niet in slaagden om de eerste periodetitel voor zich op te eisen, kwam vierdeklasser Sparta’30 uiteindelijk niet verder dan een zevende plaats. En dus moet dat dit jaar anders, vindt Serhan Eyupoglu. “Hopelijk kunnen we het dit keer langer volhouden.”
Iets wat afgelopen seizoen, dus niet lukte. “We liepen de periode mis, en vanaf dat moment, werden we instabiel. Mede dankzij een aantal blessures.” Zaak om dat dit jaar, te voorkomen, vindt de 36-jarige Eyupoglu. “Er zijn wat oudere spelers gestopt of naar het derde gegaan, dus je zou denken dat we er kwalitatief op achteruit zijn gegaan, maar de jongens die van het tweede zijn gekomen, doen het hartstikke goed! En ook de jonge gasten, zijn na vorig seizoen natuurlijk ook weer beter geworden.”
In het stadion
Waar de inwoner van Waalwijk dat vooral aan merkt? “Het was bij Sparta’30 vooral veel ‘kick and rush’, terwijl ik een balvaste spits ben die graag meedoet met het spelletje. Daardoor moesten we wel even wennen aan elkaar. Dat gaat nu veel beter. Ze weten waar ik die bal wil hebben, en dus scoren we meer.” Toch kon Eyupoglu afgelopen seizoen leven, met een zevende plaats. “Al met al, was dat wel terecht en moeten we daar tevreden mee zijn. Zeker ook als je net een nieuwe trainer (Antoin van Pelt) hebt.” Of zoals in zijn geval, nieuw bent bij een club. “Ik heb al een aantal clubs gehad, maar het is me hier echt super goed bevallen!” En dat klinkt logischer, dan het daadwerkelijk is, begint Eyupoglu zelf ook al te lachen. “Samen met een vriend ga ik altijd naar Feyenoord, hij speelt bij Sparta’30. Destijds voetbalde ik in een vriendenteam bij WSC, dus vroeg hij wat ik het seizoen daarna zou gaan doen. Vervolgens hebben we samen een foto gemaakt in het stadion en is het balletje gaan rollen.” Begonnen als een geintje, maar spijt heeft Eyupoglu zeker niet. “Het is een heel gemoedelijke club en ik ben echt warm ontvangen. Al ligt dat natuurlijk ook een beetje aan jezelf. Ik voel me gewaardeerd. Het is gewoon top. Iets anders kan ik er niet van maken.” Al moest de aanvaller er in eerste instantie, wel even goed over nadenken, is hij eerlijk. “Ik was een beetje zoekende. Misschien was het wel eens een keer goed om naar een andere regio te gaan. Bijna geen bekenden en gewoon lekker gaan voetballen. En naam proberen te maken. Ook om hier in de buurt ooit trainer te kunnen worden.”
Kwakkelen
Zelfs de degradatie van de derde naar de vierde klasse, gooide voor Eyupoglu dan ook geen roet in het eten. “Daar baalde ik natuurlijk wel van, al had ik er op een gegeven moment rekening mee gehouden.” Toch wist de voormalig speler van onder meer Sliedrecht, NEO’25, SV Capelle en RWB, wel een beetje wat hij kon verwachten. “Vanaf mijn 27ste ben ik op een lager niveau gaan voetballen.” En dat niet alleen. “Ik ben eigenlijk altijd verdediger geweest, tot ik bij SC ‘t Zand pinchhitter werd en het scoren wel een beetje begon te kriebelen.” Ook in de vierde klasse. “Het is een hartstikke leuk niveau, zeker op mijn leeftijd. Dan word je toch wat minder snel.” Wat verwacht hij van dit seizoen? “We dachten allemaal dat het een lastig jaar zou worden, omdat er natuurlijk wat jongens zijn weggegaan, maar voorlopig hebben we niks te klagen. Als we ergens in het linkerrijtje eindigen, hebben we het goed gedaan.” Al komt dat niet vanzelf, weet Eyupoglu. “We moeten nog meer als team spelen en vuile meters voor elkaar maken. Als er dan ook in balbezit nog automatismen in komen, gaan we het nog beter doen. Er zit nog genoeg rek in!” Met hem nog net zo bloedfanatiek als vroeger, in de spits. “Ik speel echt in de dienst van het elftal. Verdedigend mijn arbeid leveren en in de ’16’, met mijn rug naar de goal, ben ik ijzersterk.” Toch is Eyupoglu bezig aan zijn laatste seizoen als voetballer. “Sinds vorig jaar januari, loop ik te kwakkelen met mijn liezen. Die zijn gewoon versleten. Ik speel met medicatie, anders is het niet te doen. Dat is voor mij de belangrijkste reden om te gaan stoppen.” Maar niet voordat hij er dit seizoen alles uit heeft gehaald. “Ik wil graag afsluiten met een prijs.” En dus moet Eyupoglu er flink op los gaan scoren. “Vorig jaar maakte ik er vijftien, daar ga ik nu weer voor!” Om daarna, als hoofdtrainer van zijn huidige club aan de slag te gaan. Zijn UEFA B, heeft de eigenaar van een eigen bedrijf in de horecagroothandel, dan ook al in bezit. “Ik heb altijd gekscherend geroepen dat het niet lang zal duren voordat ik trainer word van Kozakken Boys. Maar dat is uiteindelijk wel echt mijn doel, de top van het amateurvoetbal!”
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Sparta’30.