Hij is pas zestien jaar, maar maakt nu al onderdeel uit van het eerste elftal van vierdeklasser Kogelvangers. En ondanks dat Auke Kannekens daar in het begin best wel even aan moest wennen, begint de middelbare scholier zijn draai steeds meer te vinden. “Ik vind het juist wel leuk om de jongste te zijn.”
Al komt daar ook meteen wat extra druk bij kijken, lacht Kannekens. “Je wilt toch presteren én jezelf bewijzen.” Voorlopig, gaat dat goed, vertelt hij. “Het is gaaf, maar soms ook een beetje raar om tegen volwassen mannen te staan. Gelukkig wen ik er meer en meer aan.” Want leerzaam, is het zeker, heeft de inwoner van Willemstad gemerkt. “Doordat je natuurlijk niet sterker bent, moet je proberen om je lichaam op een slimme manier te gebruiken.” Bijvoorbeeld tijdens trainingen. “Dat gaat steeds beter, tussen de grote mensen.”
Met vrienden
Trainingen bij het eerste, waar Kannekens aan het begin van vorig seizoen al mee begon, zo memoreert hij. “Sindsdien train ik altijd mee.” Eerst nog in combinatie met wedstrijden bij de JO17, maar sinds dit jaar maakt de middenvelder annex aanvaller vast onderdeel uit van het vlaggenschip. Zonder zijn beste vriend, Thijn Heeren. “We kwamen afgelopen seizoen samen bij het eerste, daarna is hij naar Breda verhuisd en bij Baronie gaan voetballen. Dat vind ik wel heel jammer.” Desondanks, heeft de havo-student aan het Markland College in Zevenbergen, het uitstekend naar zijn zin bij Kogelvangers. “Ik voetbal hier al sinds mijn vierde. Het is een heel gezellige club en iedereen kent elkaar.” Toch maakte Kannekens tussendoor, nog even een uitstapje. Naar NSVV. “In de jeugd speelde ik altijd met mijn vrienden, tot ik in de JO11 ineens in een ander team werd gezet. Toen ben ik naar NSVV gegaan. Dat was ook een hoger niveau.” Na vier seizoenen, keerde hij als vijftienjarige terug op het oude nest. “Voetballen met je vrienden, is uiteindelijk toch het leukste wat er is.” Afgelopen seizoen, dus voornamelijk in de JO17. “Daar heb ik toen echt heel veel gescoord!” Bij het eerste, moet zijn teller voorlopig nog op gang komen. “Ik heb tot nu toe één doelpunt…”
Acties maken
En dat bleek, met negen punten achterstand op koploper Seolto, net niet genoeg voor het kampioenschap in de vierde klasse. Ook promotie via de nacompetitie, zat er uiteindelijk niet in voor de ploeg uit Willemstad. “Dat was echt heel erg zonde!” Toch was er van teleurstelling, nauwelijks sprake, legt Kannekens uit. “Al met al, waren we wel tevreden. We hebben een goed seizoen gehad, alleen hebben we onszelf niet beloond.” En dus, moet dat dit jaar gebeuren, vindt hij. “We willen nu écht kampioen worden.” Maar vanzelf, komt dat natuurlijk niet. “Als we met z’n allen hard blijven trainen, hebben we een goede selectie.” Een selectie, waar Kannekens graag zijn steentje aan bij wil dragen. “Mijn doel is om zoveel mogelijk te scoren.” Al is dat makkelijker gezegd, dan gedaan. “Meestal sta ik op het middenveld of voorin, maar soms speel ik ook als rechtsback.” Een voorkeur, heeft de jongeling nog niet echt. “Het maakt eigenlijk niet uit waar ik sta. Ik wil vooral spelen!” Toch passen zijn kwaliteiten meer bij een positie wat hoger op het veld. “Iemand die veel passes geeft en graag acties maakt.” Hoewel, begint hij te lachen. “Ik durf nu nog niet te veel acties te maken, omdat ik bang ben om balverlies te lijden.” De lat, legt Kannekens voor zichzelf voorlopig dan ook niet al te hoog. “Hopelijk kan ik twee of drie keer scoren en een paar assists geven.” Maar nog belangrijker: “Ik hoop zo snel mogelijk basisspeler te worden en vast in het eerste te staan.” Want plezier, is voor hem het belangrijkste. “Voetballen blijft het leukste wat er is.” Zeker, in een voor hem spannend jaar. “Ik moet ook examen gaan doen op school, maar dat komt vast goed!”
Klik op vv Kogelvangers voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kogelvangers voor meer informatie over de club.