Met zijn 28 jaar heeft Steven Lugtmeier al een opmerkelijke voetbalreis achter de rug. Geboren in Rotterdam, opgegroeid in Schiedam, en inmiddels woonachtig in Numansdorp, combineert hij zijn rol als keeper bij HBSS met een carrière als projectcoördinator in de vastgoedwereld.
Zijn eerste stappen op het veld zette hij bij SVVSMC, waar hij als D’tje het keepersshirt aantrok. “Ik heb mijn hele jeugd bij SVVSMC gespeeld,” vertelt Lugtmeier. “Als A-junior schoof ik door naar Zaterdag 1, toen nog actief in de vierde klasse. Na dat seizoen wilde ik eigenlijk stoppen. Het stappen trok me meer, en ik wist dat ik toch geen prof meer zou worden.”
Toch kwam er een onverwachte wending. Omar Rziki belde hem met de vraag of hij bij HWD wilde komen spelen. “Zijn enthousiasme werkte aanstekelijk. Ondanks mijn twijfels stapte ik over, en HWD bleek een geweldige club. Vooral de donderdagavonden na de training waren legendarisch.”
Halverwege het seizoen vertrok Rziki naar China, en Lugtmeier kwam in contact met Toon Wolters, trainer van HBSS. Na twee seizoenen lonkte een stap hogerop en hij keerde terug naar SVV, dat toen in de zondag tweede klasse speelde. Maar interne strubbelingen tussen het eerste elftal en het bestuur deden hem opnieuw uitkijken naar een andere club.
Na een proefperiode bij Barendrecht tekende hij zijn eerste contract, als tweede of derde keeper. Steven bleef drie seizoenen in Barendrecht, maar het laatste seizoen ging het hem tegenstaan om de hele zaterdag kwijt te zijn aan reizen naar Friesland of Limburg en dan op de bank terecht te komen “In die tijd werd ik ook vader. Dan worden andere dingen ineens belangrijker dan voorheen.”
Opnieuw was het Toon Wolters die hem belde. “Hij had gehoord dat ik wilde stoppen. Na een paar maanden zonder voetbal begon het toch weer te kriebelen. Dus keerde ik terug naar HBSS. Inmiddels ben ik hier aan mijn vierde seizoen bezig.”
Zijn eerste jaar bij HBSS was meteen een succes: promotie naar de tweede klasse. “We hadden een leuke, hechte groep.” Maar het geluk bleef niet duren. Aan het eind van het seizoen brak hij zijn hand bij DHC, en in de eerste bekerwedstrijd tegen FC Skillz liep hij een polsscheurtje op. “Weer weken eruit.”
Afgelopen seizoen degradeerde HBSS. “Hoe we er nu voor staan? Moeilijk te zeggen. We hebben veel kwaliteit ingeleverd, maar er zijn ook goede spelers bijgekomen. Tijdens het Schiedams kampioenschap viel het niveau niet tegen.”
Naast het voetbal is Lugtmeier actief als projectcoördinator bij een vastgoedbeheerder. “Ik begeleid projecten zoals het Oude Haven ziekenhuis en word ook verhuurd aan de NS, waar ik vastgoedprojecten coördineer.” Privé is hij vader van een dochter die dit jaar voor het eerst naar school gaat. “Na een paar jaar Den Haag zijn we naar Numansdorp verhuisd, mede ook omdat mijn schoonouders daar wonen en dat bevalt uitstekend.”
Zijn hoogtepunten? “De promotie met HBSS en mijn debuut in de derde divisie. En op de bank zitten in de Johan Cruijff ArenA tegen Ajax, al was dat in coronatijd zonder publiek. Maar ik heb wel het shirt van Onana weten te bemachtigen. Al ben ik geen Ajacied, maar een Spartaan.
“Ik heb nog nooit een rode kaart gehad. Als een scheids zegt dat ik niet naar hem toe mag komen om te praten of te protesteren, zeg ik altijd: Daar ben ik te lui voor.’”, besluit Steven met een knipoog.
Klik op HBSS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HBSS voor meer informatie over de club.