Dat stilzitten niks is voor Kees Hollemans, is bij iedereen binnen Heerjansdam hoogstwaarschijnlijk wel bekend. Want na tientallen jaren als scheidsrechter en lid van het jeugdbestuur, kan de vrijwilliger er nog altijd geen genoeg van krijgen. “Mijn vader speelde in het eerste, dus ik was als klein jongetje altijd op de voetbal.”
En dan word je er vanzelf door aangetrokken, lacht de inmiddels 77-jarige Hollemans. “Ik was vroeger altijd met een bal bezig. Vind het spelletje gewoon heel leuk!” Toch kon de inwoner van Heerjansdam er als voetballer zelf, maar kort van genieten. “In mijn jeugdjaren heb ik tot aan de E’tjes op voetbal gezeten, toen kreeg ik last van bronchitis.” Inmiddels, is hij daar gelukkig overheen gegroeid. “Maar ik had graag langer en hoger gevoetbald!”
Opgegroeid
Toch was dat nog lang niet het einde, van zijn avontuur bij de club. “Dan word ik maar vrijwilliger, dacht ik.” Zo geschiedde. “Ik heb zelf twee meiden, die hebben niks met voetbal. Maar als dan iemand vraagt of je samen de F’jes wil gaan trainen, ga je dat automatisch doen. En voor je het weet, zit je dan ook in het jeugdbestuur.” Zoals gezegd, hield Hollemans dat een aardige tijd vol. “Ik heb tien jaar lang in het jeugdbestuur gezeten, ben 25 jaar scheidsrechter geweest en ben met het team waarmee we in de F’jes begonnen, tot de B’s meegegaan.” Een mooie tijd, zo memoreert de clubman in hart en nieren. “Samen met Rob Snijders. Van hem heb ik heel veel geleerd.” Ingegeven door zijn eigen vader, vertelt hij. “Mijn vader was een verdienstelijk voetballer in het eerste van Heerjansdam. Daardoor was ik er altijd.” Sterker nog. Na een kleine 50 jaar lidmaatschap, is Hollemans dat nu nog steeds. Onder meer als lid van de onderhoudsploeg. “In principe pakken we alle werkzaamheden op het sportpark aan. Snoeien, schoonmaken, van alles wat.” En op donderdag, worden steevast de lijnen getrokken. “Het is vooral gewoon heel gezellig onder elkaar. Ik ben een geboren én getogen Heerjansdammer, dan ben je met de club opgegroeid.” Stilzitten, is dan ook niks voor hem. “Ik ben 40 jaar dakdekker geweest, dan heb je een druk leven. Sinds 2005 zit ik in de VUT, dan moet je toch wat doen.” Bijvoorbeeld scheidsrechtercoördinator worden bij de jeugd, de Pupil van de Week begeleiden of de scheidsrechter bij het eerste ontvangen. “Alles een beetje in de gaten houden en zorgen dat iedereen boven wat te eten en te drinken heeft.”
Waardering
Met nog altijd evenveel liefde en plezier. Zeker nu de club deze maand 80 jaar bestaat. “We zijn natuurlijk ontzettend trots op ons jubileum! Het is bijzonder dat we al zolang bestaan.” Mede dankzij hem. “Door de club ben ik geridderd als lid van verdienste. Net als mijn vader.” Hollemans heeft alle ups en downs dan ook meegemaakt. “De brand op ons sportpark, was wat dat betreft natuurlijk het grootste dieptepunt.” Al blijkt daaruit ook de kracht van Heerjansdam, vindt hij. “De dorpskern draait alleen maar om voetbal. Het gevoel van samen zijn, maakt je sterk. Nu hebben we een prachtige accommodatie. Dat maakt het zo’n geweldige club!” Met meer dan genoeg hoogtepunten. “In 1989 werden we algeheel kampioen van Nederland. Dat was zó mooi.” En een blijvende herinnering. “Daar hebben we nog prachtige foto’s van hangen op de club. Iedere keer kijk ik daar met veel trots naar.” Hollemans, die ooit een voorwedstrijd mocht spelen bij een bekertreffen tussen Feyenoord en Ajax, is dan ook nog altijd net zo betrokken. Ook bij het eerste. “Ik ga altijd kijken!” Ook uit. “Daarom is die Vierde Divisie een mooie competitie, anders wordt het allemaal veel te ver reizen. En voor de kassa, is het ook goed.” Aan stoppen, denkt de vrijwilliger dan ook nog lang niet. “Zolang ik gezond blijf, ben ik elke dag op de club te vinden. Mijn ‘nis’ staat er nog net niet…” Weten ze ook bij de club maar al te goed, zo blijkt eens te meer. “In september word ik erelid van verdienste, dat is toch een fantastische waardering?”
Klik op VV Heerjansdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Heerjansdam voor meer informatie over de club.