OPHEMERT – Geen team in Ophemert met een hechtere kern dan het tweede elftal, als het aan leider Corné Laponder ligt. Al jaren is het de ploeg waar vriendschap en verenigingsgevoel hand in hand gaan – en waar de prestaties er zeker niet onder lijden. Toch bleef er na dit seizoen, waarin de ploeg als vierde eindigde in de zesde klasse, een bittere nasmaak hangen bij Laponder. “Als we niet zoveel hadden moeten schuiven met spelers, hadden we echt mee kunnen doen om de titel.”
Laponder is sinds 2017 betrokken bij Ophemert 2, met een onderbreking van één seizoen vanwege werk in de weekenden. “Het team was al een vriendengroep voordat ze naar de senioren gingen”, vertelt hij. “En toen de oudere garde doorschoof naar het vrijdagavondvoetbal, werd dit het tweede elftal. Wat mij betreft is dit de kernploeg van de vereniging. Ik weet dat sommigen dat anders zien, maar zo voelt het voor mij. Het is het hart van VV Ophemert.”
Het seizoen kende een valse start, met een nederlaag tegen RKTVC, maar Ophemert rechtte al snel de rug en won zes keer op rij, afgetrapt met een overtuigende zege op kampioen Buren (1-4). Maar vlak voor de winterstop kreeg de ploeg te maken met een domper: vier spelers werden doorgeschoven naar het eerste elftal om blessures op te vangen. Laponder: “Logisch en begrijpelijk. Zo werkt dat bij een kleine club, maar het was wel een klap voor ons. Zeker omdat we later zelf ook met blessures te maken kregen.”
Daarna werden wedstrijden verloren die onder normale omstandigheden wél gewonnen hadden kunnen worden. “We hebben het seizoen uitgespeeld met karakter, maar ik weet zeker: met een fitte en complete groep hadden wij kampioen kunnen worden.”
Twee wedstrijden die dat onderstreepten, waren SC Zoelen-uit (5-1) en het thuisduel met Buren (1-1) – de latere kampioen. “Tegen Zoelen speelden we op een achterveldje in de regen en hadden we te maken met blessures. Het zat er gewoon niet in die dag. Tegen Buren, die toen kampioen konden worden, liet wij juist onze potentie zien. Wij hielden ze op een gelijkspel, waardoor we ze van de titel afhielden. En er zaten jongens bij die op hoog niveau hebben gespeeld. Dan zie je dat wij met dit team écht iets kunnen.”
Dat team bestaat uit een mix van jonge en ervaren spelers, met als blikvanger spits Remco Moret, die op zijn leeftijd nog steeds wedstrijden kan kantelen. “Maar het is niet één speler die het verschil maakt,” benadrukt Laponder. “Het is een ploeg waarin iedereen voor elkaar werkt, ook als het niet loopt. En dat maakt me trots.”
Trots is hij sowieso op ‘zijn’ club. “VV Ophemert is een echte dorpsclub. Eigen jongens, betrokken vrijwilligers, korte lijntjes. Hier staat men nog voor elkaar klaar. Mensen als Gerrit Stap, die laatst werd gehuldigd, maken de club tot wat het is. En ik probeer zelf ook bij te dragen, onder meer als sponsor.’’ Zijn beste vriend, Ibo Öcal, is onlangs voorzitter geworden.
Komend seizoen krijgt het team hulp van een bekende naam: Addie Kusters, de nieuwe trainer van het eerste elftal, zal ook de trainingen van Ophemert 2 oppakken. “Hij heeft ervaring, weet wat het is om een groep beter te maken én plezier te brengen. Ik verwacht dat hij het beste uit deze jongens kan halen.”
Klik op VV Ophemert voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Ophemert voor meer informatie over de club.