Hoewel Hans Miesen zelf als voetballer niet over al te veel talent beschikte, komt de inwoner van Almkerk al ruim 25 jaar met veel plezier naar het sportpark van Dussense Boys. Niet als speler, maar als lid van de activiteitencommissie én trainer van de JO13. “Ik ben vooral van de persoonlijke aandacht.”
Oftewel, iedereen bij de groep betrekken, legt Miesen (49) uit. “Een beetje het sociale gedeelte, dat ligt mij meer.” Samen met collega-trainers Dennis Groen en Gilbert Versteeg, vormt hij sinds een aantal jaar, een complementair begeleidingsteam. “Die jongens hebben zelf gevoetbald, onder meer in het eerste, dus die hebben meer verstand van voetbal. Zij zetten dan ook de training uit.” Aan hem de taak om van al die spelers, een geheel te maken. “En dat is aardig gelukt! Het is echt een team geworden, hecht én fanatiek.”
Gemoedelijk
Dat Miesen ooit jeugdtrainer zou worden, had hij zelf hoogstwaarschijnlijk ook nooit verwacht. Want voetballen, was vroeger niet zijn grootste kwaliteit, zo blijkt. “Ik en voetbal? Schei uit! Ik kon geen bal raken. Toen hebben ze me maar naar een scheidsrechterscursus gestuurd. Dat heb ik nog wel een tijdje op hoog niveau gedaan.” Toch staat hij bij Dussense Boys nu dus bij de JO13 voor de groep. “Ik ging toch altijd mee en het team bestond uit achttien kids, dan help ik wel een handje mee, dacht ik.” En van het één, kwam het ander. “Dan kun je ook wel een trainerscursus gaan volgen, riepen ze vervolgens. Daar heb ik veel van geleerd.” Zes seizoenen, heel wat ballen rapen en meehobbelen later, is Miesen er nu dus nog steeds. Vol plezier. “Het is gewoon leuk om die gasten overal in mee te laten gaan en om ze vooruit te zien gaan.” Bij een club, waar de vrijwilliger het uitstekend naar zijn zin heeft. “Dat is een beetje het laagdrempelige van Dussense Boys. Heel gemoedelijk en misschien zelfs een beetje kneuterig. Maar daardoor is alles heel goed geregeld en zijn de lijntjes kort. Ik hoef nooit te vragen of iemand een keer de was wil doen of kan rijden.” Ook de accommodatie, kan hem wel bekoren. “We zijn een vijfdeklasser, maar als je ons sportpark ziet…” Bang dat hij wat anders gaat doen, hoeven ze bij de club dan ook niet te zijn. “Door een andere baan heb ik keuzes moeten, alleen dit wil ik niet laten vallen. Ik blijf hier nog wel even hangen!”
Binding
Onder meer als lid van de activiteitencommissie. “Ik kwam al 25 jaar bij de club als DJ, dus dan kun je net zo goed wat in die commissie gaan doen. Moeten ze destijds hebben gedacht. Inmiddels doe ik dat alweer een jaar of acht.” En niet voor niks. “Het is heel belangrijk om de jeugd betrokken te houden bij de club. Op die manier zorg je ook voor binding onderling.” Hoe ze dat proberen? “We doen iets met sinterklaas, gaan naar wedstrijden van RKC Waalwijk, organiseren een penaltybokaal en houden een dropping.” Eén keer in de twee jaar, komt daar ook nog het traditionele jeugdkamp bij. “Dat zijn twee dagen, vol met activiteiten. Springkussens, een toernooi of bijvoorbeeld voetballen met LED-verlichting.” Wonend op 500 meter van het veld van voetbalclub Almkerk, ligt zijn hart toch bij Dussense Boys, lacht Miesen. Mede door zijn dochter. “Die wilde acht jaar geleden, in de tijd dat ik DJ was, een keer mee. Toen zei ze: ‘Pap, hier voetballen meisjes. Mag ik dat ook?’ Dat duurt maar even, dacht ik. Maar ze doet het nog steeds!” De vereniging uit Dussen is voor Miesen dan ook eigenlijk een soort familieclub geworden. “Ik rijd er nog altijd iedere maandag, woensdag, zaterdag en voor alle vergaderingen met veel plezier heen. Iedereen is hier lekker recht voor zijn raap, dat is mijn ding!”
Klik op Dussense Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Dussense Boys voor meer informatie over de club.