Eerst als toeschouwer, daarna als voetballer en inmiddels vooral als vrijwilliger. Arie Verwoerdt komt al bijna heel zijn leven bij Almkerk. En dat terwijl de naamgever van het jaarlijkse mixtoernooi, pas op zijn twintigste zelf begon met voetballen. “Voetbal trok me eerst eigenlijk niet zoveel.”
Tot hij samen met zijn broer, op een gegeven moment wel wat beweging kon gebruiken. “Met voetballen ben je veel meer gericht bezig, in plaats van dat je door de polder moet gaan lopen.” Uiteindelijk, hield Verwoerdt (71) het dan ook een flinke tijd vol. “Ik heb tot mijn 60ste in het zesde gevoetbald en tegelijkertijd, ben ik ruim 30 jaar leider van het team geweest.” In het veld, speelde hij voornamelijk als voorstopper. “Maar wel alleen in de lagere elftallen, hoor.”
Positief bezig
Zijn talenten, lagen meer buiten het veld, zo blijkt. “Ik ben al 45 jaar lang betrokken bij het clubblad, fluit nog wekelijks wedstrijden van de senioren of de dames en doe nu tijdelijk het kantinebeheer.” Al is tijdelijk, inmiddels vier jaar geworden. “Daarnaast ben ik ook al 35 jaar bestuurslid, als wedstrijdsecretaris en scheidsrechterscoördinator.” Maar veel moeite, vindt Verwoerdt dat allemaal niet. “Dan blijf je toch nog een beetje actief en je bent op een positieve manier voor anderen bezig. Voetbal komt wat dat betreft op de tweede plaats.” Toch is ook de inwoner van Almkerk, trots op het 80-jarig jubileum van de club. “Er staat een goede organisatie en er wordt veel georganiseerd. Dat is toch wel de kracht van de club.” Helemaal nu de krachten van de jeugdteams en de vrouwen gebundeld zijn met Altena. “Anders heb je bij de jeugd net niet genoeg spelers óf kun je niet selecteren. De samenwerking is goed voor hun ontwikkeling.” Al ziet Verwoerdt wel een verschil in discipline, vooral bij de lagere seniorenteams. “Ze zeggen steeds makkelijker af. Voorheen, toen ik zelf nog voetbalde, had je dat niet.” Maar tijden veranderen. “Veel elftallen zijn vriendenteams. Toch loopt dat terug. Dat merk je in de kantine, mensen blijven steeds minder lang hangen.” Als het kan, probeert Verwoerdt dat wel te doen. “Wedstrijden van het eerste zie ik zelf maar af en toe, vaak moet ik dan fluiten of komt het lastig uit.”
Zelf gebouwd
Zijn liefde voor de club, is er desondanks niet minder op. Misschien wel mede, door de band met zijn drie broers. “We speelden een tijdje met vier broers in één elftal. Het zesde was een soort vereniging, in een vereniging. Die ook naast de voetbal veel organiseerde.” Met oktober 2018 als absoluut hoogtepunt. “Toen kregen we, Adriaan, Kees en ik een koninklijke onderscheiding. Omdat we veel deden en doen voor de club.” Een half jaar later, overleed Adriaan. “Hij heeft helaas niet lang van zijn lintje kunnen genieten.” Maar gelukkig, zijn de herinneringen nog altijd levendig, vertelt Verwoerdt. “We hebben met het zesde, een ontzettend mooie tijd gehad. Met voetbaluitjes naar Londen of Duitsland.” Om daarnaast, nog tijd en ruimte te vinden om het jaarlijkse mixtoernooi te organiseren. “Van oudsher, zo rond het begin van de jaren 70, deden we het eerst altijd met onze eigen teams. Tot dat op een gegeven moment terugliep. Sinds 2017, is het een open toernooi geworden.” Met verschillende sportverenigingen. “Niet alleen voetbalclubs, maar ook andere sporten. De eerste keer hadden we 23 teams, nu staat de teller al op 28. Binnen een week, zaten we vol.” Het Arie Verwoerdt Mixtoernooi, is dan ook populairder dan ooit. “Vier jaar geleden, heeft het toernooi mijn naam gekregen. Dat is toch wel heel bijzonder.” Op 5 juli, is het dit jaar opnieuw zo ver. “We spelen zeven tegen zeven en bij ieder team, moeten verplicht drie dames meedoen. Als die scoren, telt het doelpunt dubbel.” Dit keer, ter ere van het 80-jarig jubileum van de club. “Dat is natuurlijk wel iets om trots op te zijn.” Net als op zijn oorkonde van de KNVB, die hij kreeg in oktober 2021. “Als lid van verdienste. Dat is één van de hoogste onderscheidingen die de KNVB uitreikt.” Hoe ziet Verwoerdt de toekomst van Almkerk voor zich? “Mogelijk fuseren met Altena. Bij de jeugd en de vrouwen werken we al samen, dus we zijn het inmiddels gewend.” Een verhuizing, ziet hij echter niet zitten. “We hebben een schitterend complex. Bijna alles wat hier gebouwd is, hebben we zelf gedaan.” Typerend voor de historie. “We voetballen sinds 1987 op dit sportpark. Die zelfwerkzaamheid, hoort wel bij het Almkerk van vroeger.” Zoals ook Verwoerdt zelf, woont in het huis waar hij ooit is geboren. “Toen mijn ouders gingen verhuizen, heb ik 40 jaar geleden ons ouderlijk huis gekocht!”
Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Almkerk.