KOUDEKERKE – Een lange lijst aan zware blessures zorgde ervoor dat Merijn Dek al op zijn zevenentwintigste gedwongen was te stoppen met voetballen bij VCK. Met zijn toenmalige schildersbedrijf kon hij het niet langer veroorloven om van de ene in de andere kwetsuur te rollen en hing zijn schoenen aan de wilgen. Als speler dan toch tenminste.
Maar in de afgelopen zeven seizoenen was de gedreven voetbalman wel op tal van ander manieren betrokken bij zijn club. Verschillende vrijwilligersrollen en inmiddels ook als assistent-trainer. Vorig seizoen nog bij Cees Westerweele en sinds de zomer als rechterhand van de nieuwe trainer Jesse de Waal.
“Zelf heb ik geen trainersachtergrond in ’t seniorenvoetbal, maar handel vanuit eigen inzicht en praktijkervaring. Mijn ervaringen als speler en de benadering van verschillende trainers, die neem je mee en probeer je nu op je eigen manier over te dragen. Het was ook mede vanuit de spelersgroep dat de vraag kwam of ik niet bij het eerste elftal betrokken wilde blijven. Het is een mooie manier om toch nog dicht op het veld betrokken te blijven.”
Dek, vader van twee jonge kinderen, werkt momenteel als calculator/ werkvoorbereider bij een schildersbedrijf en heeft samen met zijn vrouw onlangs ook nog een kledingzaak overgenomen. “Het is dus een drukke bedoening in huize Dek. Maar een plekje inruimen voor VCK en voetbal daar probeer ik altijd wel een mouw aan te passen. Want zonder voetbal leven gaat toch een dingetje worden.”
Direct na het stoppen als speler was hij al een keertje nauw betrokken in een assistentenrol, maar toen bleek het nog niet te werken. “Nee, ik was pas vol in de teleurstelling gestopt als speler en dat gevoel zat nog te diep in mijn systeem. Daar had ik moeite me en heb toen bewust gekozen om weer even afstand te nemen. Inmiddels ben ik een stuk verder en kijk ik meer met een blik als trainer naar de verrichtingen. Maar ik ben blij nu dat ik weer onderdeel kan uitmaken van het groepsgebeuren binnen een voetbalteam, want dat is één van de mooie aspecten van voetbal.”
Met een verleden als voetballer bij voornamelijk VCK, maar ook RBC en een seizoen GPC Vlissingen kan Dek bogen op aardig wat voetbalervaring. “En ook op een prachtig niveau. Op mijn zestiende debuteerde ik hier in het eerste en wie weet waar ik had kunnen eindigen, balen dat mijn fysieke gesteldheid dat met een reeks blessure in de weg stond.”
Binnen zijn rol kan hij momenteel prima zijn idee over voetbal kwijt. Meedenken, discussiëren over tactiek en het geven van oefenvormen tijdens trainingen. “De samenwerking met staf en spelersgroep staat hier bij VCK goed en is vaak genieten. We hebben een mooie groep jongens die leergierig zijn en allemaal willen gaan voor het hoogst mogelijke. Als we ons als team in deze sterke competitie door kunnen ontwikkelen en een goede reeks neerzetten kunnen wij hoog eindigen. En dan hebben we het uitstekend gedaan met z’n allen.”
Naast de betrokkenheid bij het eerste elftal is Dek ook trainer van de JO8-1 waarin zijn zoontje actief is. “In totaal loop ik hier al twintig jaar rond als vrijwilliger. Ik begon op mijn vijftiende met training geven en dat doe ik nu nog steeds. Of ik ooit nog hoofdtrainer weet ik niet. Voorlopig past het assistentschap het beste in mijn gezins- en werksituatie. Het is bovendien prachtig om op eigen dorp bij mijn cluppie mijn steentje bij te kunnen dragen.”
Klik op VCK Koudekerke voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VCK Koudekerke voor meer informatie over de club.