Jaap Jongejan (53) loopt inmiddels al ruim dertig jaar als vrijwilliger rond bij DVV’09. Hij is erelid en ontving de gouden waarderingsspeld van de KNVB, maar staat niet graag in de schijnwerpers. “Je doet het niet voor jezelf, maar voor de vereniging.”
Al van kleins af aan loopt Jaap Jongejan rond op voetbalschoenen in Dirksland. Hij begon bij VV Dirksland, de club die in 2009 samen met DES’67 fuseerde tot DVV’09. “Ik heb tot mijn 25ste gevoetbald, toen moest ik stoppen. Dat was moeilijk, want ik was en ben echt een liefhebber. Ik scheurde echter mijn kruisbanden af en in die tijd was het nog vrij complex om daaraan geopereerd te worden. Ik ben het blijven proberen, maar na de twintigste keer dat ik mijn knie verdraaide, moest ik wel stoppen. Het ging gewoon niet meer.”
PLICHTSBESEF
Hij zat inmiddels al in het bestuur als secretaris, maar werd vervolgens ook leider en vlagger bij het eerste. “Je bent toch al bij de club betrokken, dus blijf je hangen en krijg je steeds meer op je bordje.” Hij bleef 25 jaar in het bestuur zitten, werd onder meer voorzitter. “Dat doe je niet voor jezelf, maar voor de vereniging. Het komt denk ik voort uit een soort plichtsbesef.” Vijf jaar geleden vond hij het genoeg geweest en stopte Jongejan als bestuurslid. “Na 25 jaar werd het tijd voor nieuw bloed.” Dat hij in 2014 benoemd werd tot erelid en de gouden waarderingsspeld kreeg, deed hem deugd. “Zoiets maak je niet elke dag mee.”
Inmiddels loopt Jongejan rond in de jeugdafdeling van zijn club, nadat hij nog een tijdje leider is geweest van het tweede. “Trainen in de jeugd is eigenlijk het mooiste wat er is, vooral de onbevangenheid waarmee die kleintjes voetballen.” Hij begon met het trainen van de jeugd toen zijn kinderen gingen voetballen, inmiddels spelen zonen Nick (eerste) en Lars (tweede) bij de senioren en dochter Marlous in de MO17. Nick is net als zijn vader een fanatieke verdediger. Jongejan trainde hem, maar is bij de JO17 gebleven toen zijn jongste zoon drie jaar geleden de overstap maakte naar de senioren. Het opleiden van spelers voor de selectie geeft hem voldoening. “Dit seizoen hebben al drie jongens uit dat team hun debuut gemaakt in het eerste, dat is leuk om te zien.”
VRIJWILLIGERS
Hij staat niet graag in de schijnwerpers, maar als het goed voor de vereniging is, wil Jongejan wel een interview geven. “Het gaat op zich hartstikke goed met DVV’09. We zijn een vrij grote club, maar het is toch altijd heel gezellig. Van de fusie is niets meer te merken, iedereen voelt zich thuis.” Hij voegt daar nog een oproep aan toe. “Zoals elke vereniging, kunnen wij nog genoeg vrijwilligers gebruiken.”
