“Leuk hé”, zoekt Quincey Martin bevestiging als ze de vuurtoren laat zien, die in de kraag van het shirt van HVC’10 is gestickt. “Die vuurtoren komt op drie plaatsen terug in het tenue. In de kraag, op het shirt in het embleem en op de kousen. Die vuurtoren hoort bij Hoek van Holland.”

Ze laat enthousiast haar ‘winkeltje’ zien. De kleding ligt en hangt er netjes bij. Shirtjes op maat in nette stapeltjes in de kast, de feloranje (Martin: ‘Een keeper moet opvallen’) keepers-shirts aan de rekken. “Heb je het uitshirt al gezien? Ook mooi, hé?”

Martin (45 jaar en reisagent) had de opdracht om de bijna 250 jeugdleden van de Hoekse fusieclub nieuw aan te kleden. “Gelukkig had ik hulp”, zegt ze. “Ik ga natuurlijk niet in mijn eentje bepalen met welk shirt we gaan lopen. We hadden een commissie van vier mensen. Samen hebben we de wensen op een rijtje gezet en offertes aangevraagd bij kledingleveranciers. Ik heb van alles voorbij zien komen qua ontwerpen. Mooie en minder mooie creaties. Daar hebben wij een keuze uitgemaakt en het bestuur heeft er een klap opgegeven.” Opvallend is dat het nieuwe tenue van HVC’10 nogal afwijkt van het vorige outfit. Het ‘oude’ shirt bestond uit twee brede banen, met een lichtblauwe en blauwe kleur. “Met het nieuwe shirt zijn we weer terug bij wat het oorspronkelijk was”, vertelt Martin. “Bij de fusie hadden we ook een shirt met twee kleuren blauw en grijs. In de loop der tijd zijn die kleuren veranderd. Blauw maar was anders blauw, lichtblauw was ook niet meer het lichtblauw van weleer en het grijs was helemaal verdwenen. Met dit nieuwe shirt zijn we dus terug bij onze roots. Dat vind ik wel mooi.”

De ‘extraatjes’ vormen de vuurtorentjes. “We hebben er in Hoek van Holland maar één, maar op het shirt zijn er drie te vinden”, lacht Martin. “Ze zijn op het shirt gestickt. Dat vind ik mooi. De vuurtoren is het teken van Hoek van Holland en dat mag je best laten zien.” De kleurstelling, het kiezen van de kledingleverancier (Robey); het was nog kinderspel vergeleken met de ‘operatie’ die daarna stond te wachten. Tweehonderdvijftig jeugdspelertjes moesten in het nieuw worden gestoken. “Bij HVC’10 betalen ouders twintig euro per jaar voor het kledingpakket. Dat zit in de contributie”, zegt Martin. “Als kinderen uit de kleding zijn gegroeid kunnen ze die ruilen voor een grotere maat.”

Martin moest al die spelertjes voorzien van shirtje, broekje en kousen. “Het was een grote logistieke operatie. We hebben een aantal pasavonden gehouden. Lukraak bestellen werkt niet. We wilden dat ieder team gelijktijdig zijn spullen zou krijgen. Het was de bedoeling om dat voor het nieuwe seizoen te doen, maar dat was niet haalbaar. Het is iets later geworden.”

“Gelukkig hebben we vooral positieve reacties gehad. Het nieuwe tenue valt in de smaak. Dat is fijn, want we moeten het er voorlopig wel drie seizoenen mee doen.”

Meer informatie over HVC-10? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Westland.