De wedstrijd van deze week was de tweede in een reeks van drie waarbij een koppositie de inzet is. Na de teleurstelling tegen Hollandia was er de kans om het tegen Hoogeveen wel waar te maken.
De wedstrijd begon met een minuut aandacht voor de landelijke actie tegen mogelijk racisme. De wedstrijd stond onder leiding van voormalig topscheidsrechter Roelof Luinge die eerst zag hoe de pupil van de week Mick de Vos de bal in het Hoogeveense doel schoot. Om daarna op de welbekende manier de wedstrijd strak en met duidelijk hoorbare beslissingen, te leiden.
SJC begon ook deze wedstrijd wat onrustig en ogenschijnlijk minder geconcentreerd. De combinaties vlotte niet erg en het zogenaamd ‘hoog druk zetten’ maakte nauwelijks indruk. SJC zag geen mogelijkheden om hierbij de bal te veroveren. Juist daardoor gaven zij Hoogeveen de gelegenheid om een droomstart te maken. Daarbij was hun sterspeler Jearl Margarita samen met Thomas Reinders een plaag voor de SJC defensie.
Na bijna een kwartier moest de ver uit zijn doel komende Haggerty werkeloos toezien hoe Margaretha de bal aan Dario van Breukelen ontfutselde om hem schijnbaar moeiteloos met een uitstekende lob het nakijken te geven. En nog geen 10 minuten later gebeurde dit na een aanval over rechts, nogmaals. Waardoor er een hatelijke 0-2 op het weer dienstdoende scorebord stond vermeld.
Intussen had SJC af en toe ook wel wat terug kunnen doen want we noteerde twee uitstekende doelpogingen via schoten van Stef van der Zalm. En enkele mogelijkheden vanuit spelhervattingen. Maar veel meer dan dit kon SJC er voor de rust niet tegenover stellen. De pogingen om Hoogeveen onder druk te houden faalden dus bij herhaling en oogden voor de toeschouwers steeds wanhopiger.
Na de thee stond er een totaal ander SJC binnen de lijnen. Vanaf meet af aan viel er veel meer beleving te ontdekken en de duels werden wel scherp ingezet. Timo Ruigrok vervulde een belangrijke rol in de opbouw en Abbas el Tamimy speelde in zijn beste doen. Met als gevolg dat SJC een overwicht kon creëren. Hoogeveen moest terug en bleek nu ook kwetsbaar te zijn. Trainer Wolf bracht Levi van Nispen en Melvin van Stijn en de laatste liet direct zien waartoe hij in staat is.
Een fraaie combinatie bracht Jordi Groot in stelling. Zijn aanval over links voltooide de verdediger met een prima voorzet. Die door Melvin van Stijn op een geweldige manier werd verzilverd: 1-2. Hierna behield SJC het initiatief en Hoogeveen ging ver terug. Helaas werd er te weinig naar de brede combinatie gezocht en werd de bal zo snel als mogelijk richting de spitsen gespeeld. De stoere verdedigers wisten daar wel raad mee en vooral Levi van Nispen werd het aannemen van de bal onmogelijk gemaakt. Met nog een kwartier te gaan maakte Lucas Coopmans zijn debuut in de hoofdmacht. Maar ook hij zag, ondanks een aantal goede acties, geen kans om de jonge doelman Kevin Borgman te verschalken.
Bij de supporters bleef tot het allerlaatste moment de hoop op alsnog een gelijkspel. Maar Hoogeveen mocht na het laatste signaal van Luinge de armen juichend ten hemel heffen. SJC had gezien de tweede helft een gelijkspel of mogelijk zelfs de winst verdiend. Maar het scorebord maakte onverbiddelijk duidelijk dat de drie punten meegingen naar Hoogeveen. Volgende week de derde belangrijke wedstrijd op rij. Dan moet SJC naar de Watergraafsmeer om tegen JOS hopelijk weer eens tot winst te komen. De Amsterdammers speelden wel gelijk in en tegen Emmen. Op de ranglijst is SJC inmiddels ook voorbijgestreefd door Leonidas. Die met een indrukwekkende 6-1 van MSC wisten te winnen.
Meer informatie over SJC? Klik hier.
Of lees hier het vorige artikel over SJC.
Foto’s door: Johanna Oskam
